Ik blijf voor altijd 40
Al vanaf mijn 16e leef ik met de angst om 40 te worden en die weg daar naartoe zou ook niet zo best zijn. Vandaag ben ik 40 geworden en ik kan je vertellen: ik vind het fan-tas-tisch!
Ja, mijn wereld is nog nooit zo klein geweest, en tegelijkertijd is mijn wereld nog nooit zó groot geweest. Ik heb dan ook besloten voor altijd 40 te blijven. 40 is namelijk de leukste leeftijd die er is.
Van basale vragen naar dromen
Op mijn zestiende kreeg ik te horen dat ik het Ushersyndroom heb: een ziekte waardoor ik rond mijn 40e nagenoeg niets meer zal horen en zien. Van het een op het andere moment veranderde de belangrijkste vraag in mijn leven van: ‘Ga ik mijn kleedgeld stukslaan voor een spijkerbroek, of wordt het toch dat jurkje voor het uitgaan?’ naar: ‘Ik ga mijn eindexamenjaar in, kan ik hierna wel studeren?’ Ik was altijd al ambitieus en wilde de carrièreladder beklimmen en nu vraag ik me af of ik überhaupt wel zal kunnen werken? De liefde van je leven veroveren…ook zoiets: zal ik iemand kunnen vinden die het leven met mij aandurft? En als je mij vroeger vroeg: “Wat wil je worden later als je groot bent?” Dan zei ik altijd: “Mama”. Dus de zwaarste vraag waar ik sindsdien mee leef is: zal ik mijn kinderen kunnen zien en horen opgroeien?
Het jaar van de diagnose was het millenniumjaar: 2000. Internet ‘kon nog wel eens iets gaan worden’. Er was dus weinig informatie beschikbaar, geen rolmodellen waar ik mij aan kon optrekken en er was geen behandeling mogelijk. “En die ga jij ook niet meemaken”, was de bemoedigende boodschap van de arts destijds.
Gelukkig weten we nu wel beter
Inmiddels, 24 jaar later weten we wel beter. Ik heb 2 studies afgerond. Gewerkt in het bedrijfsleven in diverse functies. Van 9 jaar geleden volledig arbeidsongeschikt verklaard naar afgelopen december weer volledig arbeidsgeschikt verklaard. Ik run elke dag met passie en plezier mijn bedrijf als spreker en auteur over verandering & wendbaarheid en nu ook met een nieuwe keynote over diversiteit & inclusie. Afgelopen jaar ben ik zelfs partner geworden van de Speakers Club en mag ik sprekers en professionals in het bedrijfsleven begeleiden naar hun next level in spreken.
Ik ben trotse ambassadeur van Stichting Ushersyndroom. We zijn er nog lang niet dat er een behandeling mogelijk is, maar er wordt wel heel veel hoopvol onderzoek gedaan. Dit proces kan mij natuurlijk niet snel genoeg gaan dus als je wilt helpen: doneren op www.ushersyndroom.nl mag altijd en zou een mooi cadeau voor mijn verjaardag zijn!
En het allerbelangrijkste: ik heb met Martijn de liefste man aan mijn zijde en samen hebben we een prachtig gezin met onze dochters Loïs en Lieke. Ik voel me rijk met mijn familie, vrienden, vriendinnen en collega’s om mij heen.
Dit klinkt misschien als een veren in mijn reet lijstje, ik noem het liever mijn zegeningen tellen. Ja, ik heb nogal een sentimentele bui. Schijnt erbij te horen als je ouder wordt.
Balans opmaken
40 is zo’n mijlpaalleeftijd om de balans op te maken en na te denken wat ik de komende jaren nog zou willen. Natuurlijk staat met stip op 1: een behandeling voor het Ushersyndroom. Want als je gezond bent heb je wel 1000 wensen, als je ziek bent maar 1.
Voorbij deze wens kijkend heb ik nu al zo veel meer bereikt en meegemaakt dan ooit voor mogelijk werd gehouden dus hoop ik vooral dat hoe ik nu mijn leven mag leiden nog zo lang mogelijk mag blijven doen.
Levenshaast
Ik hoop dat ik mijn nieuwsgierigheid mag blijven voeden met nieuwe ervaringen, dat geeft mij het meeste energie. Op mijn 16e leefde ik van de ene op andere dag met het gevoel van een tijdbom. Dat ik een heel leven in de helft daarvan moest proppen. En nee, ik heb geen last van FOMO. Ik noem dit ‘intens leven’.
Of nog beter: levenshaast.
Ik heb voor mijzelf heel scherp waar ik mijn tijd, energie en aandacht wel en niet aan besteed. Dit heeft ook voordelen gehad: ik mag van mijzelf altijd groots dromen over wat ik wil meemaken en bereiken en stel niet uit tot ‘later als ik groot ben’.
-
- Ik werk al een tijdje achter de schermen aan mijn nieuwe boek en misschien komt die dit levensjaar zelfs wel uit? Voor dit boek ga ik de komende maanden ook een aantal experimenten en ervaringen aan die al een tijdje op mijn wensenlijst staan. Welke dat precies zijn dat houd ik lekker nog even voor mezelf…jammer hè?!
- Ik wil reizen om te leren van andere culturen: hoe gaan zij met verandering en verlies om? De kogel is thuis eindelijk door de kerk en we gaan volgend jaar met elkaar een mooie reis maken. Ik dus nu al niet wachten om 41 te worden.
- Op spreekgebied is een van mijn dromen om een TEDtalk te geven op die enige écht rode stip in Amerika.
- Theaters en concerten bezoeken vind ik ook een van de leukste dingen om te doen. En het zou toch te gek zijn als het een keer lukt om tijdens een concert hoog in de lucht over het publiek te vliegen?! Dus mocht je connecties hebben…
En dit zijn natuurlijk vrij grote dromen. Maar ik weet als geen ander: de kleine dingen in het leven zijn pas echt groot.
Gewoon mooie herinneringen maken met mijn gezin, familie en vrienden.
Ik weet het…ik begin al als ‘de wijsheden van oma’ te klinken.
Zou het de leeftijd zijn?
Joyce de Ruiter is een veelgevraagd inspirerende spreker op het gebied van wendbaarheid, veerkracht en leiderschap in tijden van verandering en diversiteit & inclusie. In haar keynotes combineert ze beste inzichten uit de psychologie van veranderen met haar krachtige levensverhaal over hoe ze omgaat met het langzaam verliezen van haar zicht en gehoor.
BOEK JOYCE ALS SPREKER VOOR JOUW EVENT