Blinde vlekken

Blinde vlekken, we hebben ze allemaal.
Uiteraard die spreekwoordelijke blinde vlek, maar ook de fysieke. En ja, bij de een zijn ze wat groter dan bij de ander. Of het nu om de fysieke of de spreekwoordelijke blinde vlek gaat…
De spreekwoordelijke blinde vlek is natuurlijk vernoemd naar de fysieke blinde vlek. Je fysieke blinde vlek is een deel van het netvlies waarop de gezichtszenuw het oog verlaat. Dit deel heeft geen lichtgevoelige cellen, waardoor dat deel van het gezichtsveld niet wordt waargenomen. Gevolg: een blinde vlek.

Aannames

Mijn fysieke blinde vlekken (ik heb er meerdere) zijn hoogstwaarschijnlijk groter dan die van jou, tenzij je blind bent of nog slechter ziend dan ik. Maar hoe dan ook, zowel bij jou als bij mij proberen onze hersenen alsnog een compleet beeld te maken van die blinde vlek. Hoe meer je ziet, hoe waarheidsgetrouwer dat beeld zal zijn. De rest wordt door onze hersenen ingevuld. Juist, middels aannames. Dat geldt voor zowel de fysieke als de spreekwoordelijke aannames. En daar waar onze hersenen niet de juiste aannames doen, gaat er weleens wat mis. Stoot ik alsnog die volle kop thee over m’n laptop bijvoorbeeld. Of gaat mijn computermannetje die mij én mijn laptop daarna moet redden, ervan uit dat “als ik later misschien kinderen krijg en dit een zoon wordt, hij dolblij wordt van die snelle videokaart in m’n laptop om te kunnen gamen.”
Aannames worden vaak als negatief ervaren, want we vullen dingen in. Je kent ze wel: smeer NIVEA (Niet Invullen Voor Een Ander) en neem ANNA mee (Altijd Navragen, Nooit Aannemen). Maar zijn die aannames altijd slecht? Soms kom je, door eerst een aanname te doen, weer een stapje verder. Of in het geval van mijn computermannetje leverde zijn aanname een boost voor m’n ego op. Want hé, ik zie er blijkbaar toch goed uit, voor een moeder van 2 dochters van 12 en 9 die mij eigenlijk alleen maar rimpels bezorgen!

“Soms kom je, door eerst een aanname te doen, weer een stapje verder.”

Je blinde vlek verkleinen

Soms moet je dus aannames doen om weer verder te kunnen. Maar aannemen dat je klant inderdaad wil wat jij voor hem bedacht hebt, of dat die medewerker zich echt wel redt met het thuiswerken en de dunne scheidslijn tussen werk en privé, dat zijn vaak gevaarlijkere aannames.
De manier waarop je dit oplost is door je blinde vlek te verkleinen. Maar hoe dan?
Voor mij werkt het door een stap achteruit te nemen. Want van een afstand heb je een breder beeld. Letterlijk en figuurlijk. Maar ook check ik regelmatig bij een ander of het klopt wat ik zie. Staat daar daadwerkelijk die kop thee? Of: leveren mijn ideeën inderdaad op wat de klant voor ogen heeft?

“Maar ook check ik regelmatig bij een ander of het klopt wat ik zie.”

Rimpels

Naast aannames kunnen ook blinde vlekken zo hun voordelen hebben.
Lieke zei vorig jaar nog tegen mij: “Goh mama, dat is grappig, jij hebt op je voorhoofd allemaal lijntjes van links naar rechts en van boven naar beneden. Net als het kruis op de mijter van Sinterklaas.”
En bedankt…
Dit weekend stootte ik keihard m’n voorhoofd tegen de punt van een keukenkastje (ja inderdaad, omdat ik hem niet zag). Het gevolg: een enorme bult op m’n voorhoofd. Maar die bult deed wel die rimpels als sneeuw voor de zon verdwijnen. Toch best handig, zo’n blinde vlek!
Aannames en blinde vlekken, ze hebben zowel voordelen als nadelen. En daar is helemaal niets mis mee, zolang je het maar “ziet”.

Zie jij jouw blinde vlek?